هدیه نیمه شعبان تقدیم عاشقان امام زمان

ای مولا و اقای من:
ایکاش میشد از ازل تا به ابد جان بودم و هزاران هزار میگشتم به فدای تو..به فدای اشکهای چشمان پاک تو…که باید شاهد بیرحمی های فرزندان ظلمت زده آدم ، حضرت آدم باشد…ایکاش ظرف وجودم آنقدر پاک میبود تا به جای همه گناهکاران و غافلان همچو منی ، از پیشگاه وجود پاک و شریفت پوزش خواهم و طنین صدایم آنچنان آسمانی باشد که موجب تسلای آن دل پاک و مطهر و به خون نشسته باشد…آقای من ، آقای من، ایکاش میشد و خداوند این اذن و ارادت را به این بنده بی مقدارش حتی برای یکبار عنایت میفرمود تا در ازای هر سلام بی پاسخ پیامبر بزرگوار پیش پایش آب میشدم و هزار سلام با اخلاص را تجسم میبخشیدم…کجائی مولای من ؟ کجائی؟من بفدای دل به خون نشسته ات…در بند شده دست اهریمن و فتنه های آخر الزمانم و شما میدانی..میدانم که میدانی و از حال همه منتظرانت آگاهی…کجائی آقای من که سوختیم در این ظلمت کده پوچ و عبث و پوسیده دنیا و تکرار مکررات…آخر که دیده و یا شنیده میزبان دعوت نماید میهمانش را به ضیافت نور که از زمین تا صدرالمنتهی ، انس و جن و هور و ملک در آن به سرور و شادی مشغول و میزبان که تجلی بخش نور علی النور است ، حضور نداشته باشد …همچنان که ثبت است در جریده عالم و لوح محفوظ اینک نام ما ……قدم بر چشم دل بگذار و بگشای نقاب خود بینی از میان چشم و بر افکن حجاب زائل از میان سینه ما…

بنام خداوند یاری ده مهربان خدای حاکم جهان وجهانیان …….هل من ناصر ینصرنی ……جادهی شهرها هنوز صاف نشده که مهدی از آن جا عبور کند هر چه نگاه میکند گناه میبیند ……..